| خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- حجت‌الاسلام سید حسن اسلامی، پژوهشگر حوزه دین و اخلاق و محمد میلانی، مترجم و پژوهشگر فلسفه برای آخر هفته علاقه‌مندان به کتاب دو کتاب «تزکیه‌النفس» و «درباره فردیت و فرم‌های اجتماعی» را پیشنهاد دادند. سیر مراحل سلوک در «تزکیه‌النفس» حجت‌الاسلام دکتر سید حسن اسلامی اردکانی، پژوهشگر دین و اخلاق، استاد تمام و مدیر گروه فلسفه اخلاق دانشگاه ادیان و مذاهب، برای علاقه‌مندان حوزه دین و فلسفه اسلامی کتاب «تزکیه‌النفس» اثر آیت‌الله سید کاظم حسینی‌حائری را پیشنهاد داد. وی گفت: این کتاب از سوی انتشارات دارالبشیر در قم منتشر شده است. سردبیر نشریه پژوهش‌های ادیانی و فصلنامه نقد کتاب «اخلاق، علوم تربیتی و روان‌شناسی» افزود: حائری در این کتاب از نوشته‌های خواجه عبدالله انصاری الگوبرداری کرده است اما در اثنای کتاب به وی حمله کرده است، اتفاقا در نقدی که برای کتاب نوشتم به این موضوع اشاره کردم که چگونه یک نویسنده می‌تواند نوشته دیگران را الگو و در عوض آنها را به باد انتقاد بگیرد که از مسیر اهل‌بیت (ع)، دور شده است. دبیر علمی دوازدهمین جشنواره نقد کتاب با اشاره به این‌که کتاب حاضر به زبان عربی و فارسی است، اظهار کرد: بحث اصلی حائری در کتاب «تزکیه‌النفس» وجود عرفان اسلامی عرفانِ‌های دروغین است. وی در بخش دیگری به سماع و مراحل سلوک و عرفان راستین پرداخته است. اصلاح بدفهمی «اقتدار قانون» در اثر زیمل محمد میلانی، پژوهشگر حوزه فلسفه و مترجم، برای آخر هفته علاقه‌مندان به کتابخوانی در حوزه اندیشه کتاب «درباره فردیت و فرم‌های اجتماعی» اثر گئورک زیمل را پیشنهاد داد. میلانی گفت: «درباره فردیت و فرم‌های اجتماعی» اثر گئورک زیمل را شهناز مسمی‌پرست به فارسی ترجمه کرده است. این مترجم به خوبی توانسته متن اصلی را به زبان فارسی برگرداند. وی اظهار کرد: زیمل، از جمله متفکرانی است که درباره قراردادهای اجتماعی دارای آرای مناسب و درخوری است. وی با شیوه تفکر خود بر ایدئالیسم آلمانی و شکل‌گیری شِبه اومانیسم کارکرده است. این پژوهشگر فلسفه با بیان این که این کتاب می‌تواند منبع مناسبی برای دانشجویان فلسفه باشد، افزود: یکی دیگر از بحث‌های بسیار جذاب و مهم زیمل درباره «مبادله» است. او که انسان را موجودی اهل تعامل می‌داند، بر این باور است که بسیاری از کنش‌ها متضمن تأثیرات متقابل‌اند. وی ادامه داد: زیمل واژه «تأثیرات متقابل» را بی‌منظور به کار نمی‌برد زیرا مایل است بدفهمی و یا اغتشاش فکری درباره «مبادله» را آشکار سازد. اغتشاشی که سرآغاز آن به بدفهمی مفهوم «رابطه» برمی‌گردد. به طوری که به قول زیمل گویی «چیزی است بیرون از عناصری که رابطه میان آنها روی می‌دهد.» به اعتقاد میلانی، زیمل به توضیح فرم «اقتدار قانون» و یا فرمانبرداری از اصلی غیرشخصی و عینی، نیز می‌پردازد. فرمی که از نظر وی ـ به دلیل غیرشخصی بودن و عینی‌شدگیِ قانون ـ فاقد تعاملی واقعی و یا بی‌واسطه است. از این‌رو با وجودی که این فرم را محروم از عنصر آزادی می‌داند، آن‌را برای انسان مدرن ـ که آگاه به تفاوت میان قلمروهای خودانگیختگی و اطاعت است ـ شریف‌تر می‌داند. |  |
↧
مطالعه سیر مراحل سلوک در «تزکیه‌النفس» تا اصلاح بدفهمی اقتدار در اثر زیمل برای آخر هفته
↧