به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مراسم بزرگداشت کامران فانی، نویسنده، مترجم، استاد برجسته کتابداری و نسخهپژوهی کشور، امروز (5 مردادماه) با حضور سیدرضا صالحیامیری، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، حسامالدین آشنا، مشاور فرهنگی رئیس جمهوری، احمد مسجد جامعی، عضو شورای شهر، آیتالله سید مصطفی محقق داماد، استاد فلسفه و حقوق و چهرههای مانند، پوری سلطانی، پیشکسوت حوزه کتابداری، نوشآفرین انصاری، سید عبدالله انوار و جمعی از کتابداران و فعالان فرهنگی کشور، در سالن همایشهای کتابخانه ملی برگزار شد.
سیدرضا صالحی امیری در این مراسم اظهار کرد: همواره بر این باور بودم و هستم که اگر ما از بزرگان یاد میکنیم این بزرگداشتها بیش از اینکه متوجه این عزیزان باشد، متوجه ما است و برای ما این پیام را دارد که با اراده و همت میتوانیم این سرمایهها را تکرار کنیم.
وی با تأکید بر ضرورت شناساندن مشاهیر و مفاخر فرهنگی کشور، گفت: مدت زیادی در این فکر بودم که چگونه میتوانیم ریشههای خود را بیابیم، بشناسیم و از آنها تجلیل کنیم. پس به حفاری ریشههای این مرکز بزرگ فرهنگی پرداختیم اما متوجه شدیم که اگر سالهای سال هم به حفاری و یافتن بپردازیم باز هم به انتهای این ریشهها نخواهیم رسید.
رئیس کتابخانه ملی افزود: در یکی از این کند و کاوهای تاریخی به ریشهای تنومند و قوی به نام کامران فانی رسیدیم. دانشمندی که کمتر در جامعه ما دیده شده و نسل جوان ما کمتر با ایشان آشنا هستند.
صالحیامیری در تشریح علت ناشناخته ماندن شخصیتهایی همچون کامران فانی برای نسل جوان، اظهار کرد: این عدم آشنایی را در دو دلیل یافتم؛ ابتدا شخصیت استاد فانی که همواره علاقه دارند در پرده بنشینند تا این که بر سر زبانها باشند و دلیل دیگر شاید کمکاری ما در معرفی این سرمایه ارزشمند به جامعه بود.
وی در ادامه سخنانش، گفت: به همین دلیل تلاش کردیم تا به کنکاش و بازشناسی ریشههای خود بپردازیم و یادآور شویم که امروز این درخت تناور با چنین ریشههای تنومندی استوار است.
رئیس کتابخانه ملی به سلسله نشستهای بزگداشت فرهیختگان کتابخانه ملی اشاره کرد و افزود: ما بازشناسی و کندوکاو ریشههایمان را با گرامیداشت استاد عبدالله انوار آغاز کردیم و امروز این افتخار را داریم تا بزرگداشت دانشمندی به نام کامران فانی را برگزار کنیم.
صالحی امیری تأکید کرد: کامران فانی حق بزرگی بر کتاب، کتابداری، کتابخانه و به طور کلی فرهنگ کشور دارد و باور داریم که تجلیل از این بزرگان بر سرمایههای فرهنگی ما خواهد افزود. اگر بانک مرکزی به جواهرات خود مینازد ما به چنین سرمایههای فرهنگی خود میبالیم.