| به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) این کتاب در پنج بخش با نامهای «خبر نویسی: 1920-1924»، «اسکوایر: 1933-1936»، «جنگ‌های داخلی اسپانیا: 1937-1939»، «جنگ جهانی دوم: 1941-1944» و «پس از جنگ‌ها: 1949-1956» تدوین شده است. همینگوی در مقام یکی از مشهورترین نویسندگان نسل خود، برای خوانندگان معاصر نیازی به معرفی ندارد، اما کتاب «همینگوی خبرنگار» شامل یک سوم از مقاله‌های چاپ شده این نویسنده در روزنامه‌ها و مجله‌های مختلف بین سال‌های 1920 تا 1956 است. همینگوی در سال‌های آغاز کار نویسندگی‌اش و کمی پیش از سال 1931 در نامهای خطاب به لوییس هنری، منتقد و کتاب‌شناس می‌نویسد: «مطالبی که برای روزنامه‌ها نوشته‌ام... ربطی به نوشته‌های دیگرم ندارد چون داستان این نوشته‌ها چیز دیگری است... این اولین حق هر نویسنده دست به قلمی است که خودش انتخاب کند چه مطالبی را چاپ کند و چه مطالبی را چاپ نکند. اگر شما از آن دسته نویسندگانی هستید که از راه کسب مهارت نویسندگی، نوشتن برای روزنامه‌ها، نوشتن مطلب برای رساندن آن به ضرب‌العجل و نه مطلبی برای همه ادوار، امرار معاش می‌کنید دیگر کسی حق ندارد در لابه‌لای نوشته‌های ژورنالیستی شما کند و کاو کند و مطالبی را بیرون بکشد که از آن‌ها بر ضد بهترین آثار غیر ژورنالیستی‌تان استفاده کند.» ویلیام وایت در این کتاب می‌نویسد: چنین دیدگاهی در تمایز قایل شدن میان آثار داستانی و مطالب منتشر شده در روزنامه‌ها توسط یک نویسنده، کاملاً منطقی است. با این وجود همنیگوی بیش از چهل سال کا نویسندگی دقیقاً از همان مطالب ژورنالیستی برای نوشتن داستان‌های کوتاه خود بهره می‌گرفت: او پیش‌تر مطالبی را که برای روزنامه‌ها و مجله‌ها نوشته بود برداشته و بدون کوچک‌ترین تغییری به عنوان داستان کوتاه در قالب مجموعه داستان چاپ می‌کرد. «یک راهپیمایی شوم در سکوت» و «پناه جویان تراکیه» دو گزارش خبری در (تورنتو دیلی استار) بر اساس مشاهدات شخصی همینگوی بودند و بعدها همین مقاله‌ها در روزگار ما (1930) چاپ شدند.» در یکی از نوشته‌های همینگوی در این کتاب با عنوان «مدال‌های جنگ برای فروش» که در هفته‌نامه تورنتو استار در هشتم دسامبر 1923 چاپ شده می‌خوانیم: «نرخ شجاعت در بازار چه‌قدر است؟ فروشنده یک مغازه خرید و فروش مدال و سکه در خیابان آدلاید می‌گوید: «نه، مدال نمی‌خریم. طالب ندارد.» پرسیدم: «خیلی‌ها برای فروش مدال به شما مراجعه می‌کنند؟» «بلی هر روز می‌آیند. اما مدال‌های این جنگ را نمی‌خریم.» «چی می‌آورند؟» «بیشتر مدال‌های پیروزی، ستاره‌های 1914، کلی مدال جنگی، هر از گاهی مدال شجاعت می‌آورند یا حتی یکبار یک مدال شجاعت افسر ارشد آورده بودند. ما به این آدم‌ها توصیه می‌کنیم مدال‌هایشان را ببرند امانت‌فروشی تا بعداً اگر پولی دستشان را گرفت بتوانند مدالشان را پس بگیرند.»» کتاب «همینگوی خبرنگار» در 705 صفحه با شمارگان هزار و 100 نسخه به قیمت 40 هزار تومان به تازگی و در تابستان امسال (1394) از سوی نشر ثالث راهی بازار کتاب شده است. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به نشانی زیر مراجعه کنید: |  |
↧
«همینگوی خبرنگار» خبرنگاری همینگوی را به ما نشان می‌دهد
↧