| اسدالله امرایی، مترجم، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان کرد: اغلب مترجمان ما با انگیزه‌های و علایق شخصی سراغ ترجمه رفته‌اند. البته مترجمانی هم داشته‌ایم که فارغ‌التحصیل رشته‌های مترجمی زبان‌های خارجی بوده‌اند، اما عمده مترجمان ما از دسته نخست هستند. وی افزود: ما مترجمانی که به شکل کلاسیک فارغ‌التحصیل رشته‌های مترجمی باشند کم داشته‌ایم و تعداد معدود مترجمان در این رشته‌ها نیز جذب ترجمه فیلم و سریال شده‌اند یا در دارالترجمه‌ها مشغول به کارند. امرایی در پاسخ به این پرسش که «چرا آثار نویسندگان ما در خارج از ایران چنان که باید ترجمه نشده است؟» گفت: البته ترجمه‌های زیادی از رمان‌ها و داستان‌های ایرانی در خارج از ایران داشته‌ایم که محدود به یکی دو ترجمه هم نمی‌شود. از دیگر سو، نویسندگانی داریم که در کشورهای خارجی به زبان آن کشورها می‌نویسند و کارشان هم مورد پسند عوام و خواص است. از این میان می‌توان به آثاری از نویسندگانی چون ناهید راکلین، سیامک وثوقی و سعید صیرفی‌زاده اشاره کرد. این‌ها نویسندگانی هستند که به زبان انگلیسی در امریکا داستان می‌نویسند. مترجم رمان «با چشمان شرمگین» اثر طاهر بن‌جلون اضافه کرد: این نویسندگان خودشان ترجمه هم می‌کنند و کارهایشان هم قابل قبول است. در خارج از ایران تا به حال آثار زیادی از نویسندگان ایرانی ترجمه شده که از این بین می‌توان به کتاب‌هایی از زنده‌یاد هوشنگ گلشیری و شهریار مندنی‌پور اشاره کرد. این آثار به اعتقاد من به اصطلاح گُل هم کرده و هنوز مورد توجه قرار می‌گیرد. اما یکی از مسایلی که درباره ترجمه آثار نویسندگان ایرانی همواره باید روی آن انگشت گذاشت ناشران غربی‌اند. این مترجم توضیح داد: تا وقتی که صنعت نشر و ترجمه‌مان را در کشور جدی نمی‌گیریم نباید انتظار داشته باشیم که به آثار نویسندگان ما توجه کنند. در خارج از ایران چند وقت پیش روز چاپ یک کتاب را اعلام کردند و همین امر باعث شد که مردم از شب قبل برای خرید آن کتاب صف بکشند اما در ایران هنوز ما نتوانسته‌ایم فضایی فراهم کنیم تا نویسندگان و رمان‌نویسان قدر را به مردم بشناسانیم. در واقع برای ترجمه و دیده شدن آثار ایرانی ابتدا باید ساز و کار خودمان را درست کنیم. امرايی دانش آموخته زبان و ادبيات انگليسی از مدرسه‌عالی پارس است كه بعد از انقلاب فرهنگی به مجتمع ادبيات فارسی و زبان‌های خارجی و بعدا به دانشگاه علامه طباطبايی تغيير نام يافت. نخستين داستان منتشر شده از امرايی داستان كوتاهی به نام «سيگار خاموش» است كه سال 1355 در مجله پيك نوجوان منتشر شد. از ميان آثار او مي‌توان به ترجمه رمان «كوري» اثر ژوزه ساراماگو، «با چشمان شرمگين» طاهر بن جلون، «دختر بخت» ايزابل آلنده و «لائورادياس» از كارلوس فوئنتس اشاره كرد. |  |
↧
امرایی: تربیت مترجم در ایران فرایند کلاسیک ندارد
↧