به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) نخستین چاپ کتاب «بنیان IVF در ایران» تألیف دکتر ابوطالب صارمی، از سوی انتشارات کتاب صارم منتشر شده است. از مهمترین سرفصلهای کتاب میتوان به «توضیحاتی درباره IVF یا جنین آزمایشگاهی»، «تاریخچه طب تولیدمثل و تکنیکهای کمک باروری در دنیا»، «مروری بر گذشته طب در ایران»، «گزارشهای پیشرفت پروژه تحقیقاتی جنین آزمایشگاهی»، «مشروعیت جنین آزمایشگاهی»، «سرخط، پایان راه نیست»، «سیاست کنترل جمعیت»، «بهکارگیری روش درمانی لنفوسیتتراژی برای درمان نازایی»، «انجمن متخصصان باروری و ناباروری ایران»، «خط سوم درمان»، «تاثیر آلودگی هوا و آلودگی صوتی بر نازایی» و «تاسیس انتشارات کتاب صارم و نشریه علمی-پژوهشی دانشنامه صارم» اشاره کرد.
توضیحاتی درباره IVF یا جنین آزمایشگاهی
نخستین موضوع کتاب حاضر به تشریح IVF اختصاص دارد، در این زمینه میخوانیم: «در بیمارانی که عامل نازائی انسداد لولههای زن بوده و یا شوهر دارای نطفه کم باشد، یا در حالاتی که آزاد شدن تخمک با اشکال انجام میگیرد و یا در نازاییها یا علل نامعین، میتوان از روش IVF استفاده نمود. تکنیک IVF در تعریف کلی شامل استخراج تخمکها از تخمدان، بارور کردن آنها توسط اسپرم شوهر و انتقال جنین حاصل به رحم مادر است. در این روش پس از آماده کردن بیمار، فولیکولها از طریق لاپاراسکوپی و یا به کمک سونوگرافی از طریق مثانه و یا مهبل تخلیه شده و در اتاق IVF زیر میکروسکوپ، تخمکها از مایع فولیکولی خارج و به محیط کشت مخصوص منتقل میشوند و در دستگاه انکوباتور که در واقع شرایط یک لوله رحم مصنوعی را بازسازی میکند گذارده میشوند و چند ساعت بعد عمل تلقیح تخمکها با مقدار معینی از نطفه شوهر که قبلا آماده شده، انجام میگیرد.»
در ادامه مباحث کتاب اشاره شده که از جمله مهمترین مباحث در حوزه تکنیک IVF مقوله اخلاق است موضوعی که مقدمه آشنایی مخاطب کتاب با تاریخچه این روش درمانی را فراهم میکند. در تاریخچه این علم رویدادهای بسیار زیادی بین سالهای 1960 تا 2000 رخ داده است. نویسنده ابتدا بنیانگذار IVF را معرفی کرده است: «بنیانگذاری IVF در ادینبورگ لندن و گلاسکو و سپس کمبریج، از اواخر دهه 1950 تا اواخر 1960 توسط رابرت جفری ادواردز صورت گرفت و سپس با همکاری پاتریک استپتو و دیگران و سپس با تأسیس بزرگترین کلینیک IVF در سال 1980 ادامه یافت.»
رابرت جفری ادواردز و جایره نوبل
نویسنده نخستین موفقیت «رابرت جفری ادواردز» را اینطور تشریح کرده است: «نخستین موفقیت چشمگیر ادواردز و همکارانش در زمینه انجام Nature است که بهمنظور کمک به زوجهای نابارور، در سال 1969 با مشاهده مراحل کامل لقاح بر روی سلولهای انسانی رخ داد. وی همزمان با پیشرفت کار با همکارانش اقدام به چاپ نخستین مقاله اخلاق در زمینه IVF، احتمالات علمی، اهدای تخمک و رحم اجارهای برای انتقال جنین و سایر مسائل این موضوع نمود.»
وی در ادامه نوشته که رابرت جفری ادواردز در سال 2011 جایزه نوبل پزشکی را برای ابداع روش IVF دریافت کرد. به یک معنا، انجام لقاح آزمایشگاهی در مورد انسان، شاید یکی از نمونههای علمی ـ کاربردی با تکنولوژی نوین باشد. IVF انسانی به سرعت در سراسر جهان در حال گسترش است؛ بیش از سه و نیم میلیون نوزاد در سراسر جهان به دنیا آمدهاند.
اجرای طرح جنین آزمایشگاهی IVF
دکتر صارمی، بهعنوان نخستین دانشآموخته ایرانی IVF در کشور اتریش، در تشریح اجرای درمان ناباروری با روش IVF آورده است: «شیوه درمان باروری IVF با اخذ مجوزهای لازم از سال 1363 در بیمارستان شریعتی رسماً راهاندازی شد و در تاریخ 30 اردیبهشتماه 63 برای بررسی طرح، گشایش اعتبار و به سبب آشناییام به تجهیزات و امکانات موردنیاز، مأموریت تهیه لوازم و تجهیزات مورد نیاز نیز به خودم محول شد و در گام بعد برای راهاندازی مرکز تحقیقات IVF طبق صورتجلسه 15 مردادماه سال 63 کمیته تجهیزات بیمارستانی، گزارشی مبنی بر درخواست خرید وسائل تحقیقاتی طرح IVF که به تأیید سرپرست بخش زنان و زایمان و ریاست بیمارستان نیز رسیده بود ارسال و تصویب شد که از محل بودجه تحقیقات دانشکده تأمین اعتبار شد.»
نخستین چاپ کتاب «بنیان IVF در ایران» با شمارگان دو هزار نسخه در 136 صفحه، به بهای 20 هزار تومان از سوی انتشارات کتاب صارم به بازار نشر عرضه شده است.
برای اطلاعات بیشتر میتوانید به نشانی زیر مراجعه کنید: